Wat is jouw stopwoordje?
Wat is jouw stopwoordje?
We (her)kennen ze allemaal wel. Behalve bij onszelf, dan duurt het vaak wat langer voordat we het doorhebben. Je gaat het pas zien als je het doorhebt, zei Cruijf ooit. In dit geval: je gaat het pas horen als je het doorhebt.
Ik heb het over stopwoordjes.
Gell?
Zoals die Duitse man in het park die op Koningsdag bij mijn kraam kwam. Achter elke zin plakte hij het woordje “gell”. Als je niet beter weet denk je dat hij alles geil vindt, maar het is in Zuid-Duitsland de equivalent van “niet waar?”. Of “toch?”. En zo kennen wij er nog veel meer. Woordjes die op zichzelf helemaal niks zeggen. Die soms leuk, maar soms ook irritant kunnen zijn.
“Helemaal top!”
“Snappie?”
“Ik zal maar zeggen”
“Ja dat is”
“Moet je horen”
”Zeg maar”
“Duh!”
“Tja, is wel zo”
“Chill”
‘Dus” (en dan dus met een punt erachter: dus.)
Stopwoordjes voor gevorderden
Of deze, geen stopwoordjes maar complete stopzinnetjes .voor gevorderden…zeg maar:
“ik heb dan zoiets van…..”
“Een soortement van ….”
“Ik wil me nergens mee bemoeien maar….”
“Als ik heel eerlijk ben” (want normaal ben je dat niet natuurlijk)
“Met alle respect” (yeah, sure)
Leuk of niet?
Soms aandoenlijk, soms best lief, soms dus irritant. Afhankelijk ook van de frequentie. Maar stopwoordjes gebruik je juist frequent. Het hoort ook een beetje bij je. Snappie?
Maar ja, ik heb dan zoiets van (en ik wil me nergens mee bemoeien): niet bij je marketingvideo’s. Duh!
Omdat het dan extra opvalt. Dus. Veel meer nog dan in het eggie, in real live. Zeg maar. En meestal afleidt van de boodschap. Snappie? Een soortement van….wachten totdat er weer eentje komt. Zeg maar. Ik heb dan zoiets van: duh, doe dat nou niet. Tja, is wel zo.
Ofwel: kijkers haken in ergste geval af. Of nemen je niet serieus. Je video krijgt meer amusementswaarde dan je lief is. Je boodschap doet er al niet meer toe. Je kijker gaat tellen: hee..daar komt er weer eentje. Yooh! Waar de video over ging? Heeft ie geen idee van. Dus. Dat.
Als jij bij jezelf nagaat wat jouw stopwoordjes zijn ben ik benieuwd of je die durft te delen in het reactieveld onder deze video. Of die van je “buren” bijvoorbeeld. Welke jij bijvoorbeeld heel irritant vindt of wat ze met je doen? Zou ik helemaal top vinden. Echt waar. Chill. Dus dat.
Enjoy!
Ted
Hahahahahaha, oh wat erg dit! ik ga meteen m’n video’s naluistern. Grtz, Linda
Laat je de uitkomst weten Linda? ;-):-)
hahaha!
Ik had ooit een vriendin uit Limburg 🙂 die achter bijna elke zin zei: ‘wieofwatdanook’. Hilarisch.
Grappig he Marjon, deze kende ik overigens nog niet. Da’s wel een heel eigen stopwoordje 😉
Ja, hilarisch dit! Ik help mensen bij hun teksten en dan zie je ook dit soort dingen langskomen. Ik gooi ze eruit, ze voegen niets toe. Een verkoper van een winkel hier in de buurt zegt om de paar zinnen lukraak ‘op een gegeven moment’. Totaal misplaatst. Wel heel grappig als je erop gaat letten. Iemand anders zegt om de haverklap ‘hoe zeg ik dat’. Tja, hoe zeg je dat? 😉 Ik neem mezelf ook regelmatig onder de loep. ‘Helemaal’ is op dit moment een van mijn favorieten. In de sportlessen die ik geef heb ik mezelf de afgelopen 10 jaar ook al van alles horen zeggen. Lekker, oké en hup zijn er een paar.
He Anouk, hahaha, dat is wel wat er dan gebeurd: je gaat er op letten, je focus verschuift als lezer/kijker. Jij weet het nu nog zo te reproduceren ;-). Iedereen heeft ze wel in meer of mindere mate. Ik heb “okee” ook wel eens wat te vaak gebruikt naar mijn idee. Leuk dat je aangeeft dat ze in de tijd ook veranderen.
Een woordje als oke, komt ook vaak voor. Wat is eigenlijk de functie van die stopwoorden? Worden ze gebruikt omdat we bang zijn voor pauzes, voor stiltes? Of hebben ze dezelfde functie als de interpunctie in geschreven teksten? Maar mensen praten elkaar ook na. Je hoort nu vaak zeggen; ‘een soort van’ in plaats van gewoon een soort van iets.
En dan heb je nog niet eens het woordje oké genoemd. En wat te denken van: ‘soort van’, i.p.v. gewoon een soort.
Wat is trouwens de functie van een stopwoord? Is het omdat we bang zijn voor stiltes? Dient het als een denkpauze? Nee, niet een soort van.
Of is het de interpunctie in het gesproken woord? Laten we zeggen dat ze er soms gewoon een beetje bij horen. Zoals onkruid in je tuin. Dat komt na het wieden gewoon weer terug.
Hoi Wil, dank voor je reactie. Ja, “okee” en “soort van” komen zeker voor, aan die eerste maakte ik me wel eens te vaak “schuldig”. En inderdaad, ze horen er ook een beetje bij. T’is meer dat je bewuster wordt, niet direct moet afleren maar wel beseft dat het voor een kijker ook teveel van het goede kan worden. Zoiets als je onkruid-;).