.
Camerapresentatie:
beetje zenuwachtig?
.
.
.
Voor de camera staan: voor de ene ondernemer een no-brainer, voor de andere toch een ding.
Regelmatig heb ik ondernemers voor de camera die ik haast hardop hoor denken: “wat als ik nu teveel uh zeg?”. Of: “nu kan iedereen mij straks online zien, elk foutje dus ook…”. En ga zo maar door: “verdorie, nou zeg ik veel meer dan ik me had voorgenomen!”. “Heel anders dan voor een groep staan waar ik direct interactie heb”. Met andere woorden: niet echt relaxed voor de camera staan. Dat kan ik me goed voorstellen.
Wees gerust: er zijn een boel ondernemers zenuwachtig voor zo’n zwart kastje dat niks terugzegt!
En toch. Je zult het goed doen. Hoe ik dat zo zeker weet? Op de eerste plaats omdat het doodnormaal is als je zo’n “toeter” op je gericht weet en je wat onzeker wordt. Tenzij je een media persvoorlichter bent, dan ben je waarschijnlijk wel wat gewend. Maar de meeste zelfstandige ondernemers zijn dan niet. En dan is zo’n eerste keer wennen aan een nieuwe situatie. Je zit gewoon niet in je comfort zone. Goed teken, want je weet zelf als de beste dat ondernemen continu dat beetje stretchen is. No pain, no gain. Of dacht je dat ik niet moest wennen die eerste keer voor de camera?
Er spelen een hoop dingen een rol als je zo voor de camera staat.
We zijn vaak kritischer naar onszelf dan naar een ander. En als je daarin doorschiet, zal geen enkel filmpje goed zijn. Zelfs als je helemaal prima je verhaal doet. Zelfs als je letterlijk en figuurlijk stevig in je schoenen staat en zonder blikken of blozen vertelt. De perfectionisten onder ons. Ik zou bijna zeggen: we maken er een coach-sessie van om te ont-perfectioneren. Want dat heeft niks met die camera te maken.
