(blog, leestijd: 3,5 min )
In gesprek met…
Interviewvideo’s voor je bedrijf maken helpt je je eigen expertstatus te vergroten. Maar daarnaast vergroot het de aantrekkelijkheid voor kijkers. Simpelweg omdat je met meer personen in beeld bent dan louter jezelf. Die interactie kijkt vaak lekkerder (lees: langer) weg.
Moet je video gesprek wel goed zijn natuurlijk.
Alleen, er komt nogal wat bij zo’n videogesprek kijken. Zeker als je als “one man band” opereert. Dus niet beschikt over een geluidsman en/of aparte cameraman of vrouw. Ook heb ik het nu niet over opnemen van een Skype interview, da’s eenvoudig. Maar een gesprek filmen op locatie. Soms ontstaat zoiets spontaan. Bijvoorbeeld tijdens een event of workshop: “zullen we straks een video gesprek opnemen?” .
One-man-band
Alles komt dan op jou aan. Je camera of smartphone klaarzetten: hoe en waar? Verstaanbaar zijn: o ja, geluid doet er natuurlijk ook toe (zekers!). En het gesprek zelf nog voeren. Daar was het je om begonnen. Dus: aandacht voor je gesprekspartner. Best veel allemaal.
In een recente vlog kon je een aflevering van mijn “In gesprek met…” serie zien. De aflevering waarin ik in gesprek ben met Herman Zapp. De man die met zijn vrouw Candelaria en hun 4 kids al 18 jaar in een oude auto de wereld rondreist en zijn droom leeft.
Wil je weten hoe de aanloop naar dat gesprek ging?
Voorbereiding
Die aanloop ging behoorlijk spontaan. Ik bedacht pas om hem te vragen toen ik onderweg was naar een presentatie van hen. Na afloop zou ik hem dan vragen voor een gesprek op video. Dat leek me wel wat. Want hun (ondernemers)verhaal boeide me. Die instemming krijgen vergde nogal wat geduld. Want de rij boekenkopers groeide en groeide na afloop van de presentatie. Het was druk bij de Zappjes. Iedereen wilde hun boek. Hun belangrijkste bron van inkomsten ook.
Uiteindelijk lukte het. Overmorgen zou kunnen. Yes! Als Herman aan zijn auto ging sleutelen in een autogarage. Je weet wel, zo’n plek met mogelijk veel herrie op de achtergrond. Dat zou hem goed uitkomen. De dag erna zouden ze weer verder reizen.
Uitvoering
Enfin, geen idee hoe dat filmen uit zou pakken. Elke situatie is anders. Waar zou ik kunnen staan? Hoe zit het dan met geluid? Licht? Een “Facebook Live” video zou lastig worden. Prerecorded filmen en dan monteren had mijn voorkeur. Met welke camera of camera’s? Is Herman niet te druk met sleutelen? Hoeveel tijd heb ik? O ja…en waarover wilde ik het vooral hebben? Wanneer zou die video geslaagd zijn? Pfff…uitdaging!
Toevallig kende ik de garage. En de mannen die er werken. Dat scheelt wel, ik heb hen immers ook nodig. Dat “lult” dan toch net wat makkelijker weg zeg maar. Tja, toeval bestaat niet.
Ik wilde genoeg “inserts” maken als ik daar de gelegenheid toe had. Dat wil zeggen: allerlei shots in dit geval die ik “over” het gesprek heen zou kunnen zetten. Dus terwijl we praten, wil ik shots kunnen laten zien van een sleutelende Herman bijvoorbeeld. Die sfeer moet ook in beeld. De garage doet ook mee in het verhaal. Dat maakt zo’n video dynamischer. Maar tijdens het gesprek heb ik geen tijd voor dergelijke inserts als one-man-band. Die inserts moeten dus vooraf of achteraf.
Tip 1: contact
Feitelijk had ik Herman weinig gesproken tijdens die presentatie-avond. Dus een “tussen de bouten en sleutels” door chattalk was die middag wel op zijn plek. Dat wil zeggen: ga niet meteen een camera op zijn neus zetten. Idealiter zou ik eerst 2 weken met ‘m mee willen reizen. Maar dan gaat ’t al meer richting documentaire. Nu was Herman wel wat camera’s gewend. Maar toch. Gelukkig was er ook voldoende tijd voor.
Dus: als jouw gesprekspartner niet zo gewend is aan een camera…..begin dan echt eerst met contact te maken. Niet tegelijkertijd ook je statief uitschuiven. Doe dat statief maar vooraf, als je alleen bent. Of na dat contactmoment. Betrek desnoods je gesprekspartner in het filmproces. Hoe klein dat ook lijkt. Zoek samen naar een leuk hoekje of plekje als je voelt dat dat helpt (en dat plekje ook “technisch” kan). Dan wordt het meer een co-creatie en komt je gesprek alleen maar ten goede. Nogmaals, als je daar tijd en ruimte voor hebt.
Tip 2: muziek uit
Maar goed, Herman wil sleutelen. Zie je het voor je? Het ene moment loopt hij naar de achterkant van de auto. Dan staat hij ineens voor de auto. Dan moet hij iets halen. Moet hij bellen. Duwt een boterham naar binnen. Laten we zeggen: niet de standaard interview setting.
Des te uitdagender…
De muziek laat ik uitzetten, zodat dat geen rare dingen in de montage kan geven. Vergeet dat nooit! Een aantal maanden geleden filmde ik in een kroeg. Het eerste wat ik dan regel is ter plekke de muziek uit laten zetten. Als je weet dat je de beelden gaat monteren. Want anders kun je niet goed monteren. Dat muziekgeluid springt bij elke knip die je maakt in de montage. Nog los van “rechtenvrije” muziekissues.
Herman blijft lopen, dus die moet ook nog even gestopt worden als ik ‘m vragen wil stellen. Er loopt immers geen cameraman achter me aan. Maar eerst film ik al wat inserts. Kan ik ze ook niet vergeten ;-).
Klaar voor het gesprek
Herman staat stil. Tijd voor wat vragen. Hopelijk gaan de monteurs op de achtergrond geen autobanden vastzetten met zo’n luchtdrukding. Zo’n ding maakt enorme takkeherrie. En om nou telkens te starten en stoppen met filmen haalt de dynamiek eruit. Enfin, op hoop van zegen. En hopen dat mijn videolampen goed staan om redelijk beeld te blijven houden overal (even later knalde de zon ineens naar binnen tijdens het gesprek…oeps…).
Maar waarmee begin ik zo’n gesprek?
Ik ben zelf niet zo van de standaard openingen en inleidingen. “Hallo Herman, leuk dat je tijd hebt voor ……. vertel eens wie je bent…blabla…”. Grrr… Liever meteen het gesprek in. Wel zodanig dat het te volgen is, anders haken kijkers af.
Mijn “In gesprek met…” serie heeft meestal een semi-gestructureerd karakter. Dat wil zeggen dat ik vooraf wel enkele vragen voorbereid heb. Weet met wie te maken heb. Weet wat hij of zij doet. Eventueel gepubliceerd heeft. Hoe zijn kids heten. Etc. Bij Herman hielp zijn eerdere presentatie die week me daar natuurlijk enorm bij. Daar zaten genoeg aanknopingspunten in.
Je kijkerspubliek
Aanknopingspunten die ook interessant zijn voor mijn publiek. En dat is meteen een volgend punt. Sterker nog: mijn startpunt. Waarom is dit (mogelijk) interessant voor mijn publiek? What’s in it for them?
Mijn motivatie was tweeledig. Enerzijds betrof dit een verhaal over ondernemen in de zin van: “living your dream”. Mijn doelgroep betreft ondernemers. Met ieder zijn troubles of onzekerheden. Die moet Herman toch ook gehad hebben. Hoe ging hij daar mee om?
Anderzijds wil ik als videomarketeer laten zien hoe mijn publiek ook video kan inzetten. Gesprekken kan filmen en gebruiken.Video is storytelling. Dus ter inspiratie. Net als deze blog.
Vragenlijstje
Terug naar mijn “vragenlijstje”. Leidt zo’n lijstje niet tot een “staccato” vraag en antwoord gesprek? Dat zou je misschien kunnen denken. Maar het antwoord voor mij is: nee. Tenzij je dat er zelf van maakt. Met andere woorden: dat heb je zelf grotendeels in de hand. In die zin ben je niet alleen de regisseur van je video, maar ook van het gesprek.
Tja, ik zei het al, er komt best wat tegelijkertijd bij kijken.
Die vragen geven je houvast. Geven richting aan het gesprek. Het kan je een zekerder gevoel hebben. Want hoe zo’n gesprek precies gaat weet je nooit vooraf. Je kan terugvallen op iets. Je kan sneller schakelen door die voorbereiding met zo’n lijstje. Beter inhaken op wat aan de orde komt. Zodat zo’n gesprek niet gaat “kabbelen” of misschien zelfs stilvalt. Geen nood overigens: het voordeel van prerecorded video maken is dat je iets over kan doen. En ook in de montage heb je vaak nog “escapes”.
Die vragen kun je bij de hand houden. Voor mijn part stop je ze in je broekzak, zolang maar niet in beeld. Kun je er ook niet op kijken en blijft je aandacht in het gesprek. Zolang je maar blijft luisteren en niet aan dat lijstje denkt. Anders kun je niet inspelen of doorvragen op antwoorden en wordt ’t alsnog een lijstje dat je enkel afwerkt. Zoals Harry Mens dat in zijn programma “Business Class” op TV doet (grrr!). Maar dat terzijde.
Misschien gaat het gesprek zelfs supergoed en gebruik je uiteindelijk maar 20% van je voorbereide vragen. Zelfs dan heeft dat lijstje flink bijgedragen.
Montage
De montage was ook nog wel een klusje. Er was redelijk wat materiaal. Maar het gesprek verliep niet in de volgorde zoals je in de video ziet. Dat hoeft ook niet. Je moet een verhaal maken, niet persé een chronologische verslaglegging. Over de montage blog ik meer in één van de volgende keren. Nu de content. Het WAT in je video’s is belangrijk.
Content is King. En video is Queen. Ze horen bij elkaar.
WAT vertel je in je video’s?
Content is King geldt niet alleen voor “in gesprek met” video’s. Het geldt voor al je video’s die je maakt voor je business. Wil je weten WAT je kan vragen in een gesprek? Maar ook WAT je kan vertellen in al je andere video’s? Zoals je kennismakingsvideo? Je salesvideo(s)? Je Facebookvideo? Je YouTube teaser? Etc.
In de online training “Videowriting&Storytelling” ga ik hier dieper op in. Meer info hierover, mail naar ted@easyvideomarketing.nl.
(blog)
